Vitamin C, or ascorbic acid, is probably the most famous of the vitamins. Partly because its existence has been known for many years but also because it has been systematically studied for more than a century, the common belief is that we probably know everything about it. But the reality is somewhat different.

Vitamin C belongs to the so-called water-soluble vitamins, ie it dissolves in water. Apart from the consequences this has for its absorption (more below), it also means that it cannot be stored. In addition, as the human body can not synthesize it on its own, it must be taken daily to meet its needs.

How much vitamin C do I need?

Vitamin  C was discovered in 1932. Even before its discovery, nutritionists realized that something in citrus fruits was able to prevent scurvy. Scurvy is estimated to have killed about 2 million sailors between 1500 and 1800. The reason was that they did not have vitamin C in their diet  due to their long voyages at sea.

Serious vitamin C deficiency therefore causes scurvy, a syndrome that initially manifests itself with fatigue, malaise and inflammation of the gums. In prolonged deficiency the symptoms include manifestations of the skin and soft tissues, due to reduced collagen biosynthesis: petechiae, eczema, joint pain and reduced ability to heal wounds. Finally, there is anemia and increased susceptibility to infections. Without treatment, scurvy leads to death https://divinewellnesscbd.com/.

Στην πραγματικότητα, ακόμα και πολύ μικρές δόσεις βιταμίνης C, της τάξης των 10-20mg ημερησίως, είναι αρκετές για να προστατεύσουν τους περισσότερους ανθρώπους από το σκορβούτο. Υπό αυτό το πρίσμα, έχουν καθιερωθεί συνιστώμενες ημερήσιες δόσεις που ανταποκρίνονται κυρίως στο συγκεκριμένο δεδομένο, και κυμαίνονται από 75 έως 125mg ημερησίως για τους ενήλικες, στις οποίες προσθέτουμε ακόμα 35mg για τους καπνιστές. Το κάπνισμα μεταξύ άλλων, όπως και το αλκοόλ, εξαντλεί τα αποθέματα του οργανισμού μας σε βιταμίνη C

Ποιος είναι ο ρόλος της βιταμίνης C στον οργανισμό;

Η σύγχρονη ανασκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας αποκαλύπτει πολλούς ακόμα ρόλους για τη διάσημη βιταμίνη, η οποία πλέον αναγνωρίζεται ως πλειοτροπική ουσία, ουσία δηλαδή με περισσότερες από μία λειτουργίες στον ανθρώπινο οργανισμό.

Ανοσοποιητικό

Ίσως ο πιο γνωστός ρόλος του ασκορβικού οξέος είναι η συμβολή του στην καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτό το κάνει υποστηρίζοντας πολλαπλές λειτουργίες τόσο του μη-ειδικού (φυσικά κύτταρα-φονείς, ηωσινόφιλα, βασεόφιλα, φαγοκύτταρα) όσο και του ειδικού (Τ και Β λεμφοκύτταρα, αντισώματα) σκέλους του ανοσοποιητικού [1]. Προκειμένου να συμβεί αυτό, πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η συγκέντρωση της βιταμίνης στο πλάσμα πρέπει να πλησιάζει στο επίπεδο κορεσμού, δηλαδή τα μέγιστα δυνατά φυσιολογικά όρια, κάτι που επιτυγχάνεται δύσκολα όπως θα δούμε στη συνέχεια, ιδίως σε περιόδους ενεργούς λοίμωξης όπου η φλεγμονώδης αντίδραση και οι μεγαλύτερες μεταβολικές ανάγκες αυξάνουν την κατανάλωση της βιταμίνης. Πιο συγκεκριμένα, σύγχρονες μελέτες δείχνουν ότι η βιταμίνη C μπορεί να μειώσει τη διάρκεια του κοινού κρυολογήματος κατά 1 ημέρα [2]. Γι αυτό το λόγο την βρίσκουμε συχνά ως συστατικό συμπληρωμάτων διατροφής που τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα

Συνένζυμο

Λιγότερο γνωστός, αλλά περισσότερο σημαντικός ρόλος είναι αυτός του συνενζύμου. Το συνένζυμο είναι μια ουσία που χρειάζεται κάποιο ένζυμο του οργανισμού μας για να επιτελέσει την λειτουργία του. Η βιταμίνη C δρα ως απαραίτητος παράγοντας ενεργοποίησης για περισσότερα από 15 ένζυμα μέσα στον οργανισμό μας, μεταξύ των οποίων αυτά που καταλύουν την αντίδραση υδροξυλίωσης του κολλαγόνου, του βασικού συστατικού του συνδετικού ιστού, και είναι υπεύθυνα για την αναγέννηση του. Με αυτή την ιδιότητα την συναντάμε σε διάφορα συμπληρώματα που αφορούν σε πόνους σε αρθρώσεις.

Επίσης (για τον ίδιο λόγο) εμπλέκεται στον μηχανισμό της επούλωσης των πληγών, και με αυτή την ιδιότητα μπορεί να φανεί χρήση σε εγκαύματα, κατακλίσεις, επούλωση τραυματισμών αλλά και για την αντιμετώπιση της ουλίτιδας και της περιοδοντικής νόσου [3]

Σίδηρος

Μία όμως από τις πιο σημαντικές ιδιότητες της βιταμίνης C, που δεν είναι ευρέως γνωστή είναι το γεγονός ότι ευνοεί την απορρόφηση του μη αιμικού σιδήρου. Μη αιμικός είναι ο σίδηρος που συναντάμε στα φυτικά τρόφιμα όπως το σπανάκι και τα όσπρια. Το «πρόβλημα» με αυτή το φυτικό σίδηρο είναι πως το σώμα μας μπορεί να απορροφήσει μόλις το 5-8% της ποσότητας που βρίσκεται σε αυτά τα τρόφιμα. Η παρουσία της βιταμίνης C σε ένα γεύμα με φυτικές πηγές σιδήρου βοηθά στη μετατροπή του μη αιμικού σιδήρου σε απορροφήσιμο. Το ίδιο συμβαίνει και με τα συμπληρώματα διατροφής. Η λήψη βιταμίνης C ταυτόχρονα με κάποιο συμπλήρωμα που περιέχει σίδηρο αυξάνει την απορρόφησή του. 

Τόνωση της κυκλοφορίας

Η βελτίωση της μικροκυκλοφορίας και της γενικότερης αγγειακής λειτουργίας που προσφέρει η βιταμίνη C μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά σε ασθένειες που η μικροκυκλοφορία παίζει σημαντικό ρόλο όπως για παράδειγμα οι αιμορροΐδες, η φλεβίτιδα ή η στυτική δυσλειτουργία

Αντιοξειδωτικό – “Υπερφάρμακο; Μύθος ή πραγματικότητα;”- Πικρές αλήθειες…

Στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου, συχνά εμφανίζονται τα λεγόμενα “νοσήματα φθοράς”. Νοσήματα φθοράς ή εκφυλιστικά νοσήματα καλούνται αυτά, τα οποία σχετίζονται με τον τρόπο ζωής ενός ατόμου ή μιας ομάδας ατόμων. Αποτελούν ασθένειές που εμφανίζονται με αυξημένη συχνότητα σε αναπτυγμένες ή βιομηχανοποιημένες χώρες, όπου το προσδόκιμο ζωή είναι μεγαλύτερο.

Τα κυριότερα από αυτά είναι τα καρδιαγγειακά νοσήματα, οι κάθε είδους νεοπλασίες και το AIDS, ενώ μπορούμε ακόμα να αναφέρουμε τον σακχαρώδη διαβήτη, την παχυσαρκία, την οστεοπόρωση, την κατάθλιψη, τη δυσλιπιδαιμία και οποιαδήποτε άλλη ασθένεια που συνδέεται με το αλκοόλ, το κάπνισμα, ακόμα και τη χρήση ναρκωτικών ουσιών. Κάποια από αυτά τα νοσήματα συχνα αποτελούν και παράγοντες κινδύνου εμφάνισης των υπολοίπων.

Καθώς η βιταμίνη C είναι ισχυρός αντιοξειδωτικός παράγοντας, έχει μελετηθεί αρκετά η επίδρασή της στην συχνότητα εμφάνισης νόσων που έχουν τη βάση τους στην οξείδωση. Παρότι η έρευνα συνεχίζεται (ενδεικτικά αναφέρουμε την μελέτη της επίδρασης των αντιοξειδωτικών ουσιών στις λεγόμενες «νόσους φθοράς») μπορούμε να αναφέρουμε ενδεικτικά ένα δεδομένο που μας αφορά όλους: Μελέτες παρατήρησης έχουν δείξει ότι η μειωμένη πρόσληψη βιταμίνης C και άλλων ουσιών με αντιοξειδωτική δράση συσχετίζεται με μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης άσθματος, που με τη σειρά του μπορεί να πυροδοτηθεί από πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων και η περιβαλλοντική μόλυνση[4]. Άρα, ενδεχομένως η βιταμίνη C να προσφέρει κάποιου είδους προστασία κι έναντι των βλαπτικών επιδράσεων των ρύπων.

Χωρίς όμως να έχουμε προσδιορίσει τα επίπεδα του οξειδωτικού στρες στον καθένα μας, και χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς πως συνδέονται οι ελεύθερες ρίζες με διάφορες ασθένειες δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι λαμβάνοντας οποιοδήποτε αντιοξειδωτικό θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε κάποιο πρόβλημα υγείας που μας ταλαιπωρεί.

Η θεωρία του Pauling – Και γλυκά ψέμματα…

Από το 1967 ο διάσημος χημικός και νομπελίστας Linus Pauling (1901-1994, Βραβείο Νόμπελ Χημείας 1954, βραβείο Nόμπελ Ειρήνης 1962) συνιστούσε ανεπιφύλακτα υψηλές δόσεις βιταμίνης C (ο ίδιος λάμβανε 18 γραμμάρια ημερησίως) προληπτικά κατά του κρυολογήματος και του καρκίνου.

Το 1972, ο Pauling παρουσίασε τα πρώτα αποτελέσματα έρευνας με καρκινοπαθείς που έδειχναν ευεργετικά αποτελέσματα και επέκταση της ζωής των ασθενών. Σήμερα, αυτές οι “μεγαδόσεις” θεωρούνται επικίνδυνες, εφόσον αποδείχτηκε ότι οδηγούν στον σχηματισμό πέτρας στα νεφρά.

Τα μέχρι και σήμερα αμφιλεγόμενα αποτελέσματά του, ο Pauling τα υπεστήριξε με θέρμη (δημοσίευσε δύο εργασίες στο διάσημο περιοδικό PNAS 1976 και 1978 λόγω του ότι ήταν μέλος της Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, και αρκετά βιβλία) και προκάλεσε αρκετές επιστημονικές διαμάχες στην ιατρική κοινότητα, αφού οι έρευνες του δεν πληρούσαν μεθοδολογικά και επιδημιολογικά τις σύγχρονες επιστημονικές προδιαγραφές. Το βέβαιο είναι ότι αν ο Pauling δεν ήταν αυτός που ήταν, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν οι ιδέες και θεωρίες του για τη βιταμίνη C θα είχαν την ίδια απήχηση.

Οι ιδέες του Linus Pauling για τη βιταμίνη C ανακυκλώθηκαν ευρύτατα σε εκλαϊκευμένα περιοδικά και εκπομπές τηλεόρασης, κυρίως λόγω του διάσημου ονόματός του. Το γεγονός αυτό είχε σημαντικές επιπτώσεις στις αμφιλεγόμενες αντιλήψεις των πολιτών, όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και παγκοσμίως, για τα φυσικά αντικαρκινογόνα, για τις βιταμίνες και ιδιαίτερα για τη βιταμίνη C, η οποία έφτασε σε σημείο να θεωρείται σχεδόν “πανάκεια”.

Κλινικές Έρευνες

Διεξήχθησαν έρευνες και επιδημιολογικά συστηματικές μελέτες με “διπλές-τυφλές” (double blind) μελέτες με εικονικά φάρμακα (placebo) και βιταμίνη C. Να σημειωθεί ότι οι “διπλές-τυφλές” μελέτες είναι οι πλέον αξιόπιστες και αμερόληπτες: Σε αυτές, ούτε οι ασθενείς, ούτε οι ιατροί γνωρίζουν αν χορηγήθηκε το υπό δοκιμή ή το εικονικό φάρμακο. Αυτές οι επιδημιολογικού χαρακτήρα μελέτες είχαν μάλλον απογοητευτικά αποτελέσματα για τους οπαδούς της θεωρίας του Pauling.

Επιπροσθέτως, μεγάλες δόσεις της βιταμίνης C αλληλεπιδρούν και πρακτικά αδρανοποιούν πολλά αντικαρκινικά φάρμακα. Συνεπώς η δική μας συμβουλή, είναι να εμπιστεύεστε αποκλειστικά και μόνο το γιατρό σας αναφορικά με ένα τόσο σοβαρό ζήτημα υγείας, και να μην λαμβάνετε συμπληρώματα διατροφής χωρίς τη σύμφωνή γνώμη του. 

Δυστυχώς μέχρι και σήμερα οι ιδέες αυτές αναπαράγονται στο διαδίκτυο, χωρίς όμως να υπάρχει πρακτική απόδειξη που να τεκμηριώνει την ισχύ τους. Το βιβλίο του Pauling, εξακολουθεί να κυκλοφορεί επίσης. 

Η Bιταμίνη C μέσα από τις τροφές

Ένας άνθρωπος που τρέφεται ισορροπημένα είναι μάλλον αδύνατο να εμφανίσει ανεπάρκεια βιταμίνης C, τουλάχιστον σε βαθμό που να εκδηλωθεί κλινικά, δηλαδή με κάποιο σύμπτωμα. Η βιταμίνη C περιέχεται σχεδόν σε όλα τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, σε ποσότητα που ποικίλει. Ενδεικτικά, παρατίθενται μερικά τρόφιμα πλούσια σε αυτήν:

Πηγή: https://ods.od.nih.gov/factsheets/VitaminC-HealthProfessional/#h3

Οι μορφές των συμπληρωμάτων της Βιταμίνης C, και οι δόσεις τους…

Όλα αυτά αποδεικνύουν την σημασία της βιταμίνης C, όμως πέρα από την ελάχιστη δόση των 100mg περίπου ημερησίως, δε μας λένε και πολλά για την ποσότητα που χρειαζόμαστε ώστε να ωφεληθούμε στον μέγιστο βαθμό. Το σημείο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γιατί η βιταμίνη C κυκλοφορεί στην αγορά σε μεγάλη ποικιλία σκευασμάτων και δοσολογιών: απλά καταπινόμενα χάπια και κάψουλες, μασώμενα δισκία, αναβράζοντα δισκία, κοκκία, εστεροποιημένες μορφές βραδείας αποδέσμευσης και λιποσωμικές μορφές. Οι δόσεις που ξεκινούν από τα 100mg και μπορεί να ξεπεράσουν τα 2gr.

Σ’ αυτό το ερώτημα έρχεται να δώσει απάντηση η εμβληματική μελέτη των Padayatty και συνεργατών από το 2004 [5], που απέδειξε ότι η συγκέντρωση της βιταμίνης C στο πλάσμα ρυθμίζεται με σχεδόν απόλυτο τρόπο, όταν αυτή λαμβάνεται από το στόμα. Οι ερευνητές απέδειξαν ότι, όταν η βιταμίνη C λαμβάνεται μια φορά ημερησίως, η ποσότητα παύει να έχει σημασία μετά από 24 ώρες. Είτε λάβει κάποιος 1 γραμμάριο, είτε 3 γραμμάρια, η μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσμα έχει μικρή διαφορά. Επίσης τα επίπεδα είναι σχεδόν ίδια μετά από 25 ώρες, η βιταμίνη δεν μένει μέσα μας, αλλά αποβάλλεται ή καταναλώνεται μέσα σε μια ημέρα.

Προκειμένου να επιτευχθούν σταθερά επίπεδα  βιταμίνης C κοντά στη μέγιστη συγκέντρωση που παρατηρείται μετά από εφάπαξ δόση 3 γραμμαρίων, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι θα χρειαζόταν λήψη 2,5 γραμμαρίων 4 φορές την ημέρα, ενώ για τη επίτευξη των απολύτως μέγιστων επιπέδων μετά από του στόματος χορήγηση, κάποιος θα έπρεπε να παίρνει 3 γραμμάρια βιταμίνης C 6 φορές την ημέρα! Κάτι τέτοιο φυσικά είναι απαγορευτικό στην πράξη εφόσον θα δημιουργήσει άλλου τύπου προβλήματα στον λήπτη.

Ιδιαίτερη μνεία βέβαια μπορεί να γίνει στη λιποσωμική βιταμίνη C, η οποία φαίνεται ότι επιτυγχάνει σχεδόν 50% υψηλότερη μέγιστη τιμή σε σχέση με τη συμβατική μορφή, για την ίδια δόση. Λαμβάνοντας δηλαδή βιταμίνη C σε λιποσωμική μορφή έχουμε καλύτερη απορρόφηση της βιταμίνης. 1000mg βιταμίνης C σε λιποσωμική μορφή θα αυξήσουν περισσότερο τα επίπεδα της βιταμίνης C στον οργανισμό απότι 1000mg βιταμίνης C σε οποιαδήποτε άλλη μορφή.

Τελικά πόση χρειάζομαι;

• Εφόσον οι ανάγκες δεν καλύπτονται από τη διατροφή, δηλαδή δεν καταναλώνουμε αρκετά φρούτα και λαχανικά ώστε να λαμβάνουμε μέσω αυτών 200-300mg βιταμίνης C, τότε η καθημερινή λήψη 500mg έως 1000mg εφάπαξ με όποια μορφή κι αν είναι, εξασφαλίζει επάρκεια.
• Σε περιόδους έντονου στρες, όπως είναι η φυσική νόσηση (γρίπη, κρυολόγημα), η σωματική κόπωση, το υπερβολικό άγχος, η ανάρρωση κ.α., ίσως έχει αξία η επιδίωξη της διατήρησης των επιπέδων κορεσμού που αναφέρθηκαν παραπάνω. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να επιλεγεί για περιορισμένο χρονικό διάστημα η λήψη 3 ή 4 δόσεων 500mg ημερησίως. Η φαρμακοτεχνική μορφή που θα επιλεγεί παίζει δευτερεύοντα ρόλο, με εξαίρεση ίσως την λιποσωμική βιταμίνη C, όπως προαναφέρθηκε, που έχει την καλύτερη απορρόφηση.
• Η βιταμίνη C μπορεί να επηρεάσει το στομάχι σε κάποιες από τις μορφές της. Οι άνθρωποι με προβλήματα στο στομάχι είναι καλό να προτιμήσουν είτε τα χάπια βραδείας αποδέσμευσης, είτε την εστερική βιταμίνη C, είτε την λιποσωμική μορφή.

Μπορώ να βλάψω την υγεία μου αν πάρω περισσότερη; Τι πρέπει να προσέξω;

Η βιταμίνη C είναι σε γενικές γραμμές καλά ανεκτή. Ωστόσο, η βασική αρχή της Τοξικολογίας μας υπενθυμίζει πως «η δόση κάνει το δηλητήριο», που σημαίνει πρακτικά ότι τα πάντα στη φύση είναι δηλητήρια όταν η δόση γίνεται μεγαλύτερη από κάποιο όριο.

• Οι ανεπιθύμητες ενέργειες της βιταμίνης C είναι, καταρχάς, δοσοεξαρτώμενες. Όταν η δόση ξεπεράσει το 1 γραμμάριο, κάποιοι άνθρωποι θα αρχίσουν να εμφανίζουν στομαχικές και εντερικές διαταραχές που θα γίνονται πιο συχνές και πιο έντονες όσο η δόση αυξάνεται περεταίρω. Αυτό εν μέρει οφείλεται στην υδατοδιαλυτή φύση της βιταμίνης που περιορίζει την απορρόφησή της και αυξάνει το νερό στα κόπρανα μέσω ωσμωτικών φαινομένων, οδηγώντας τελικά σε διάρροιες.
• Επίσης, ως οξύ που είναι, η βιταμίνη C σε μεγάλες δόσεις και ιδιαίτερα στη μορφή των μασώμενων ή των αναβραζόντων δισκίων μπορεί να προκαλέσει ή να επιδεινώσει συμπτώματα δυσπεψίας και γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης σε ανθρώπους με ευαισθησία.
• Παρατεταμένη λήψη μεγάλων ποσοτήτων βιταμίνης C (1-2 γραμμαρίων ημερησίως) συνδέεται με την εμφάνιση νεφρολιθίασης (πέτρες στους νεφρούς) σε άτομα με τέτοια προδιάθεση.
• Τέλος, πολλή προσοχή πρέπει να επιδεικνύουν όσοι έχουν ανεπάρκεια του ενζύμου G6PD. Σε αυτά τα άτομα, η λήψη ποσοτήτων βιταμίνης C μπορεί να οδηγήσει σε αιμόλυση. Επομένως, αν είναι αδύνατη η κάλυψη των ημερήσιων αναγκών από την τροφή, τότε η λήψη συμπληρώματος θα πρέπει να περιορίζεται μόνο στις απαραίτητες δόσεις και μόνο μετά την έγκριση του γιατρού τους

Βιταμίνη C και άλλα φάρμακα ή συμπληρώματα

Η βιταμίνη C δεν έχει σοβαρές αλληλεπιδράσεις με φάρμακα. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Αν ανήκετε σε κάποια από τις κατηγορίες που αναφέρονται παρακάτω, παρακαλούμε να συζητήσετε το θέμα με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας για περαιτέρω καθοδήγηση.

• Αντιόξινα που περιέχουν αλουμίνιο:  Η βιταμίνη C αυξάνει την απορρόφηση του αλουμινίου από το γαστρεντερικό. Δεν είναι ξεκάθαρο πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η αλληλεπίδραση, όμως καθώς τα περισσότερα αντιόξινα περιέχουν μεγάλες ποσότητες τέτοιων ενώσεων, συστήνεται η αποφυγή της ταυτόχρονης λήψης. Προτιμήστε να πάρετε την βιταμίνη C είτε δύο ώρες πριν είτε τέσσερις ώρες μετά το αντιόξινο.
• Οιστρογόνα: Η βιταμίνη C ενδέχεται να ελαττώσει τον ρυθμό που το σώμα μεταβολίζει τα οιστρογόνα, οδηγώντας έτσι σε έμμεση υπερδοσολογία τους. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να ενισχυθεί τόσο η δράση, όσο και οι ανεπιθύμητες ενέργειές τους. Άνθρωποι που λαμβάνουν τέτοια φάρμακα, πχ γυναίκες που λαμβάνουν αντισυλληπτικά, πρέπει αν σκοπεύουν  να ξεκινήσουν συστηματική λήψη της βιταμίνης να το συζητήσουν με τον προσωπικό τους γιατρό.
• Φάρμακα κατά της χοληστερόλης (στατίνες, νιασίνη): Υπάρχουν ενδείξεις ότι η βιταμίνη C και άλλα αντιοξειδωτικά μπορεί να μειώνουν την αποτελεσματικότητα κάποιων υπολιπιδαιμικών φαρμάκων. Συστήνεται η παρακολούθηση των επιπέδων των λιπιδίων αν λαμβάνετε καθημερινά βιταμίνη C, ιδιαίτερα αν ανήκετε σε ομάδα ιδιαίτερα αυξημένου κινδύνου.
• Κουμαρινικά αντιπηκτικά (βαρφαρίνη, ασενοκουμαρόλη): Υπάρχουν ενδείξεις ότι η λήψη μεγάλων δόσεων βιταμίνης C μειώνει την αποτελεσματικότητα των αντιπηκτικών αυτής της κατηγορίας, αυξάνοντας αντίστοιχα τον κίνδυνο δημιουργίας θρόμβων.
• Οι καρκινοπαθείς οφείλουν να λαμβάνουν βιταμίνη C μόνο μετά από σχετική ενημέρωση του γιατρού τους, η βιταμίνη C αλληλεπιδρά με αρκετά σχετικά φάρμακα
• Η λήψη βιταμίνης C από ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθραση πρέπει να γίνεται μετά από συζήτηση με το γιατρό τους, εφόσον τα συμπληρώματα αυτά μπορούν να επηρεάσουν τα επίπεδα των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
• Σε περίπτωση που λαμβάνετε φάρμακα για την υπέρταση σε ορισμένες κατηγορίες, η βιταμίνη C μπορεί να επηρεάσει την λειτουργικότητα τους, συνεπώς πρέπει να το συζητήσετε σχετικά με το γιατρό σας.

Βιβλιογραφία – Πηγές

1. Carr A, Maggini S. Vitamin C and Immune Function. Nutrients. 2017;9(11):1211.
   
   
2. Pitt HA, Costrini AM. Vitamin C prophylaxis in marine recruits. JAMA 1979;241:908-11
   
   Anderson TW. Vitamin C and the common cold. J Med Soc N J 1979;76:765-6
   
   Hemila H. Does vitamin C alleviate the symptoms of the common cold?- a review of current evidence. Scand J Infect Dis 1994;26:1-6
   
   Douglas RM, Chalker EB, Treacy B. Vitamin C for preventing and treating the common cold. Cochrane Database Syst Rev 2000;(2):CD000980
   
   Gorton HC, Jarvis K. The effectiveness of vitamin C in preventing and relieving the symptoms of virus-induced respiratory infections. J Manipulative Physiol Ther 1999;22:530-3
   
   Carr AB, Einstein R, Lai LY, et al. Vitamin C and the common cold: using identical twins as controls. Med J Aust 1981;2:411-2
   
   Hemila, H. and Chalker, E. Vitamin C for preventing and treating the common cold. Cochrane.Database.Syst.Rev. 2013;1:CD000980
   
   

3. Varela-López A, Navarro-Hortal M, Giampieri F, Bullón P, Battino M, Quiles J. Nutraceuticals in Periodontal Health: A Systematic Review on the Role of Vitamins in Periodontal Health Maintenance. Molecules. 2018;23(5):1226.
   
   

4. Whyand T, Hurst J, Beckles M, Caplin M. Pollution and respiratory disease: can diet or supplements help? A review. Respiratory Research. 2018;19(1).
   
   
5. Padayatty S, Sun H, Wang Y, Riordan H, Hewitt S, Katz A et al. Vitamin C Pharmacokinetics: Implications for Oral and Intravenous Use. Annals of Internal Medicine. 2004;140(7):533.
   
   
6. Davis J, Paris H, Beals J, Binns S, Giordano G, Scalzo R et al. Liposomal-encapsulated Ascorbic Acid: Influence on Vitamin C Bioavailability and Capacity to Protect against Ischemia–Reperfusion Injury. Nutrition and Metabolic Insights. 2016;9:NMI.S39764.
   
   
7. WebMD
   
   
8. Natural Medicines Research Collaboration
   
   
9. Σχετικό αφιέρωμα στην “Χημική Ένωση του μήνα”